Με το πέμπτο άλμπουμ της, η Καναδή Feist την είδε αλλιώς. Περισσότερο εσωτερικό, μελαγχολικό, λιτό, χωρίς την τσαχπινιά ενός My Moon My Man αλλά ευαίσθητο, ειλικρινές και στην τελική αληθινό, το Metals είναι ο δίσκος για εκείνο το πρωινό της Κυριακής που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα παρά να κάτσεις δίπλα στο τζάκι. To A Commotion θα ήταν η καλύτερη στιγμή αν δεν υπήρχε το σπαρακτικό Graveyard σχεδόν στην αρχή του δίσκου.
The Story So Far...