Όπως λέει και μια παλιά κινεζική παροιμία, "χίλιοι auteurs χωράνε" και οι φετινές Κάννες βάλθηκαν να αποδείξουν ότι ένα φεστιβάλ δεν πρόκειται να φανεί υπερφορτωμένο, όσα μεγάλα ονόματα κι αν στριμωχτούν στις θέσεις του διαγωνιστικού και των παράλληλων προγραμμάτων του. Αγνοώντας (σχεδόν) τους πρωταγωνιστές και δίνοντας βάση περισσότερο στους ενορχηστρωτές-σκηνοθέτες κάθε ταινίας, το ντιεξομπλογκ στήνει την τελείως προσωπική του αξιολογική λίστα προσμονής για το διαγωνιστικό, ξεχωρίζει (με δυσκολία) τις 5 ταινίες του διαγωνιστικού για τις οποίες ο χρόνος φαίνεται να κυλά λίγο πιο αργά (ελαφρά υπερβολή alert) και εκείνες των παράλληλων προγραμμάτων που φαίνεται να ξεχωρίζουν ανάμεσα στις υπόλοιπες (όχι απαραίτητα για τους σωστούς λόγους) δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για μελλοντικές απογοητεύσεις και ανατροπές προγνωστικών. Την μισή μαγεία του σινεμά, δηλαδή.
ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
1. Amour του Michael Haneke, αυτομάτως στην κορυφή των προσδοκιών, πράγμα όχι ιδιαίτερα δύσκολο αν υπάρχει ένα mega αριστούργημα όπως η Λευκή Κορδέλα στο βιογραφικό σου ακριβώς ως προηγούμενη ταινία. Ο Γερμανός σκηνοθέτης, μαιτρ της ψυχολογικής βίας και της διεισδυτικής ματιάς του στα πιο σκοτεινά σημεία της ανθρώπινης ψυχής (Η δασκάλα του πιάνου, Funny Games και Funny Games US) επιστρέφει όπως πάντα με αξιώσεις κι ένα καστ που τον ενώνει ξανά με την Isabelly Hupert, γεγονός που αξίζει ξεχωριστή αναφορά από μόνο του.
2. Moonrise Kingdom του Wes Anderson, η ταινία που θα ανοίξει το φεστιβάλ και θα ξεχυθεί σχεδόν ταυτόχρονα στις κινηματογραφικές αίθουσες όλου του κόσμου (31 Μαΐου Ελλάδα) δείχνει να είναι όλα όσα μας έχει συνηθίσει ο Anderson, από τα χρώματα και τις awkward σχέσεις ανάμεσα στους δυσλειτουργικούς χαρακτήρες μέχρι τις hipster πινελιές και το all-star cast που καταλαμβάνει τα καρέ του φιλμ. Επίσης, tilda alert (της οποίας η παρουσία δεν έχει καμία σχέση με την τοποθέτηση της ταινίας τόσο ψηλά στις προσδοκίες, thank you very much)
3. De rouille et d' os (Rust and Bone) του Jacques Audiard, ο οποίος επιστρέφει μετά τον Χτύπο που έχασε η καρδιά μου και τον Ένα Προφήτη με κάτι που φαίνεται περισσότερο συναισθηματικό αλλά εξίσου δυνατό και επικεντρωμένο στον άνθρωπο, με δύο πρωταγωνιστές που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να συνδυάσουν το απόμακρο με την εσωτερική πάλη και δένουν διαολεμένα καλά στο εξαιρετικά καλοστημένο trailer. Δε φταίω εγώ, αυτοί δημιουργούν τις προσδοκίες, το βλέπετε όλοι, είναι πα-σι-φα-νές.
4. On the Road του Walter Salles, το οποίο βρίσκεται σε προωθητικό πυρετό τελευταία και δημιουργεί hype τόσο λόγω του βιβλίου πάνω στο οποίο βασίζεται όσο και στο σύνολο της δημιουργικής ομάδας που βρίσκεται πίσω από αυτήν την δημιουργία. O Salles το παλεύει με αυτή την ταινία εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, οπότε αν μη τι άλλο η προσμονή χτυπάει κόκκινο για την τελική αξιολόγηση του πονήματος.
5. Holy Motors του Leos Carax, ανάθεμα κι αν έχει καταλάβει κανείς τι πραγματικά παίζει με αυτή την ταινία με το πλάσμα που μεταφέρεται από ζωή σε ζωή αναλαμβάνοντας νέους ρόλους "όπως ένας ψυχρός δολοφόνος κινείται από στόχο σε στόχο", αλλά προτίθεται να είναι η απόλυτη what the fuck ταινία του διαγωνιστικού, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνει την Eva Mendes και την Kylie Minogue στο υπερπληθές καστ.
Και στην συνέχεια πανικός σκέτος, με πλήθος σκηνοθετών να συνωστίζονται για λίγα ψίχουλα προσοχής, από τον David Cronenberg και το Cosmopolis (που φιλοδοξεί να επανασυστήσει στο κοινό τον Robert Pattinson) και τον Matteo Garrone που επιστρέφει μετά τα Γόμορρά του με το Reality μέχρι τον Alain Resnais και τον ύπουλα ειρωνικό τίτλο You Haven't Seen Anything Yet, τον Abbas Kiarostami και το Like Someone in Love και τον Ken Loach με το The Angels' Share, το οποίο είναι κωμωδία παρά τις συνήθεις προτιμήσεις του δημιουργού στο δράμα. Ο Jeff Nichols με το περσινό εκπληκτικό Take Shelter επιστρέφει με το Mud με δυνατότερο προφίλ πλέον, ο Carlos Reygadas στήνει στοιχήματα για το αν η καινούρια ταινία του Post tenebras lux θα είναι αριστούργημα ή μπαλαφάρα, ο Ulrich Seidl υπόσχεται άλλη μία άβολη θέαση με το Paradies: Liebe και ο Thomas Vinterberg με το The Hunt θα προσπαθήσει να ξεπεράσει εαυτόν και να δημιουργήσει κάτι που θα στέκεται επάξια δίπλα στην πρώτη φεστιβαλική του δημιουργία του παρελθόντος, το Festen. "The Paperboy" του Lee Daniels (Precious, Monster's Ball, συνήθως κάπως υπερβολικός και σχηματικός στις ταινίες του), "Killing Them Softly" του Andrew Dominik (Chopper, The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford, θα φανεί αν θα είναι στη φόρμα του πρώτου ή στην γενικότητα και αδιαφορία του δεύτερου), "Beyond the Hills" του Cristian Mungiu (που επιστρέφει με φόρα μετά το 4 μήνες, 3 βδομάδες και 2 μέρες) και "Taste of Money" του Im Sang-soo (μετά το Hanyo) συμπληρώνουν το εντυπωσιακό πρόγραμμα. Οι Sergei Loznitsa με το In the Fog, Yousry Nasrallah με το Baad el mawkeaa και Hong Sang-soo με το In Another Country συμπληρώνουν το πολυπολιτισμικό ενδιαφέρον του διαγωνιστικού.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
Το πάντα ενδιαφέρον Un Certain Regard υπόσχεται ευχάριστες εκπλήξεις, κυρίως από φρέσκα ονόματα που φιλοδοξούν να προσδώσουν κάτι μοντέρνο και καινούριο, ανάμεσά τους και ο γιος του Cronenberg, Brandon με το Antiviral. Στα highlights, o συνήθης ύποπτος Xavier Dolan επιστρέφει με το Laurence Anyways, o Benh Zeitlin έρχεται με το Beasts of the Southern Wild σε ευρωπαϊκά εδάφη μετά τους διθυράμβους του Sundance και οι Laurent Cantet, Benicio del Toro, Julio Medem, Gaspar Noe, Elia Suleiman, Juan Carlos Tabio, Pablo Trapero παρουσιάζουν το σπονδυλωτό "7 Days in Havana" φιλοδοξώντας να συνδυάσουν την ιδιαίτερη ματιά τους με τον εικονικό αυτό τόπο.
Στις μεταμεσονύχτιες προβολές, Dario Argento και Δράκουλας 3D (με τον Rutger-Hobo with a shotgun-Hauer στο ρόλο του Van Helsing, παρακαλώ) και ο παραγωγικότατος Takashi Miike με το The Legend of Love & Sincerity διακαιωματικά τραβούν τα βλέματα και τα στοιχήματα για το πόσο πιο κακός μπορεί να γίνει ο Argento, ενώ Bernardo Bertolucci (Me and You), Fatih Akin (Der Mull im Garten Eden) και Apichatpong Weerasethakul (Mekong Hotel) ξεχωρίζουν στις υπόλοιπες ειδικές προβολές, εκτός διαγωνιστικού. Δικαιωματικά και τιμώντας τον πρόσφατα εκλιπόντα Claude Miller, το φεστιβάλ κλείνει με την προβολή της τελευταίας του ταινίας Therese Desqueyroux, που ολοκλήρωσε λίγο πριν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο. H πλήρης λίστα των ταινιών βρίσκεται εδώ, στο επίσημο site του φεστιβάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου